Rozdział 2

-Paweł jest, nie powinnam tak się zachowywać.

-Nie, to ja nie powinienem w tą rozmowę włączać Igły.
-Dobra, nie ważne.
-Masz rację, nie ważne.
Przez chyba 1 godzinę byliśmy sami w przedziale i rozmawialiśmy. Wkrótce weszła Oliwia i powiedziała:
-Martyna, Wlazły chce z Tobą pogadać.
-Ze mną ? Wlazły ?
-No tak.
-A co Mariusz może ode mnie chcieć ?
-A ja to mam wiedzieć ?
Paweł cały czas przysłuchiwał się naszej rozmowie i chyba go rozbawiła, bo zaczął się śmiać.
-Dobra, już idę –powiedziałam i udałam się do przedziału Skrzatów.
-Mariusz, chciałeś ze mną pogadać. O co chodzi ?
-Chodź, znajdziemy pusty przedział.
-Okey, ale mam się bać ?
-Nie, raczej nie.
I wszyscy zaczęliśmy się śmiać.
-Dobra, chodź.
-Idę.
I wyruszyliśmy w poszukiwaniu pustego przedziału. Dopiero po kilku minutach udało nam się go znaleźć.
-No więc o czym chciałeś ze mną porozmawiać ?
-Chodzi o Alexa i o Oliwię.
-Tak, mów dalej.
-No to jest tak: Alexowi chyba się Oliwia spodobała, bo zaraz po tym jak przyszła po Ciebie i poszłyście do Pawła, przyszedł Atanasijević i mówił jak Oliwia to jest miła, ładna, słodka i takie podobne.
-Wow. Poczekaj muszę ochłonąć.
-Okey.
Nastała chwila ciszy.
-Dobra już –przerwałam tą ciszę.
-No i co robimy ?
-Robimy tak: ty pogadasz z Alexem, ja pogadam z Oliwią i umówimy ich na jutro po Waszym treningu.
-No dobra.
-Na którą macie trening ?
-Na 9:00 do 11:00.
-Na Podpromiu ?
-Tak.
-Dobra, to ja z Oliwią przyjdę pod halę o 11:30. Wyrobicie się ?
-Jasne.
-To jesteśmy umówieni ? To znaczy Oliwia z Alexem są umówieni ?
-Chyba tak –odpowiedział Mariusz i zaczęliśmy się śmiać.
-Dobra, wracajmy. Bo wiesz, nie wiadomo, co te Skrzaty wariaty mogą pomyśleć.
-Masz rację.
Odnaleźliśmy przedział Skry i weszliśmy do niego. Wszystkie oczy były zwór one ku nam. Zdziwiona zapytałam:
-Czemu tak się patrzycie ?
-A nic, tak sobie Was oglądamy –odpowiedział Winiar i parsknął śmiechem. A jako, że jego śmiech był ‘zaraźliwy’ to po chwili cały przedział brechtał.
-A o czym, żeście tak rozmawiali ? –zapytał Atanasijević.
-A czy to Twoja sprawa ?
-A moja.
I po raz kolejny śmialiśmy się w niebogłosy.
-Dobra, to ja już idę.
-Dlaczego ? –dopytywał się Szampon.
-Idę zobaczyć co u Oliwii.
Spojrzałam się na Wlazłego i puściłam mu oczko.
-Dobra, jak coś to możecie przyjść do nas. Zapraszamy !
-Dobra, może później wpadniemy.
Po chwili weszłam do naszego przedziału. Zastałam tam tylko Oliwię. Nieco zaskoczona tym widokiem spytałam:
-A gdzie Paweł ? Bo Alexa widziałam u Skrzatów.
-Paweł, gdzieś poszedł.
-A gdzie ?
-Nie wiem. Ale dobra, mów co chciał Mariusz.
-No więc tak.. Mariusz chciał pogadać ze mną o Tobie i Alexie.
 -O mnie i o a Alexie ?
-No tak.
-I co ?
-I to, że jutro o 11:30 idziemy na Podpromie.
-Ale fajnie, a po co ?
-Zobaczysz.
-No powiedz, powiedz, powiedz !
-Nie !
-Proszę ! – i Oliwia zrobiła oczy niczym kot ze Shreka.
-Tylko nie te oczy ! I tak Ci nie powiem.
-To nie! Foch !
-No to foch.
Na szczęście za chwilę zawitał do nas z powrotem Paweł.
-A co tu taka cisza ? –spytał.
-Nie ma o czym już rozmawiać –skłamałam.
-Okey. Martyna, mam dla Ciebie niespodziankę !
-Dla mnie ? Przecież prawie się nie znamy.
-No może i racja, ale super się mi z Tobą rozmawia, więc postanowiłem, że chce z Tobą trochę więcej czasu spędzić.
-Zapowiada się ciekawie.
-Załatwiłem Ci pracę !
-Pracę ?! Czy ja dobrze słyszę ?
-Tak.
-Paweł, wiesz, że studiuję na dwóch kierunkach i nie dam rady jeszcze pracować.
-Ale dasz, dasz.
-No to mów, o jaką pracę chodzi.
-Będziesz naszym fotografem.
-Ja ? Przecież nawet nie widziałeś moich zdjęć.
-Widziałem –mówiąc to spojrzał na Oliwię i uśmiechnął się do niej.
-No tak, Oliwia.
-I Twoje zdjęcia są naprawdę super, więc postanowiłem je pokazać naszemu trenerowi. I trener powiedział, że chce, abyś to Ty robiła nam w sobotę zdjęcia.
-Naprawdę ?
-Tak. Gratuluję.
-Dziękuję.
-Więc jutro razem z Oliwią wstawcie się na naszym treningu..
-Na 9:00 na Podpromiu –przerwałam mu.
-Dokładnie. Skąd wiesz ?
-Mam swoje źródła.
Powoli podróż dobiegała końca. Została nam ostatnia godzina jazdy. Postanowiłam pójść pożegnać się ze Skrzatami.
-Oliwia, idziesz ze mną ?
-Jasne.
Po chwili doszłyśmy do przedziału Skrzatów.
-Chłopaki, chyba czas się pożegnać.
-Chyba tak. Do zobaczenia na meczu –powiedział Winiar.
-Może i wcześniej –odpowiedziałam tajemniczo.
-Ale jak to ?
-Oj zobaczysz.
-No to cześć Skrzaty wariaty –pożegnała się Oliwia.
-Chodź tutaj –powiedział Alex.
Oliwia podeszła do Atanasijevića, a ten ‘porwał’ ją do siebie na kolana. A, że bełchatowianie, doskonale wiedzą co w takich sytuacjach robić zaczęli krzyczeć: gorzko, gorzko.
-No dobra, masz ode mnie w prezencie –powiedziała Oliwia i pocałowała Alexa w policzek.
-A co tak słabo ? –spytał Paweł Woicki.
- Oj Paweł, jakie ty masz problemy –odpowiedziałam mu.
-Martyna, ty też do mnie chodź –powiedział trochę smutny Paweł.
-Idę, idę. I nie smuć się, przecież wkrótce się zobaczymy.
-No wiem, ale ja zdążyłem Cię bardzo polubić.
-Ja też Cię bardzo polubiłam.
-Starczy tych słodkości. Idź do niego w końcu bo przejść nie mogę –dodał Kłos zza moich pleców.
-Przepraszam, już idę. Zapomniałam, że stoję w drzwiach.
-Dobra, dobra. Idźcie się pożegnać.
Podeszłam do Pawła, usiadła mu na kolanach i szepnęłam do ucha: Paweł, zobaczymy się jutro.
-Martyna ! Zapomniałbym ! –krzyknął i dał mi karteczkę z jego numerem telefonu.
-Dziękuję –odrzekłam i cmoknęłam go w policzek.
Podróż się skończyła i każdy poszedł w swoją stronę. To znaczy Skra razem, i ja z Oliwią razem. Na nas czekała ciocia, u której miałyśmy mieszkać w czasie pobytu w Rzeszowie.
-Cześć, ciociu. Dawno Cię nie widziałyśmy –przywitała się Oliwia.
-Cześć, nawet bardzo dawno –dodałam.
-Witajcie. Jak powyrastałyście.
-Może troszkę urosłyśmy –powiedziała moja bliźniaczka i parsknęła śmiechem.
Spakowałyśmy torby do auta, wsiadłyśmy i pojechałyśmy. Jechałyśmy niecałe 30 min. Nie dość, że korki to jeszcze ciocia mieszkała kawałek od dworca. Gdy dotarłyśmy na miejsce i rozpakowałyśmy się już czekał na nas obiad –spaghetti bolognese.
-Zapraszam i smacznego –powiedziała ciocia.
-Dziękujemy –odrzekłyśmy.
Zaczęłyśmy konsumować posiłek. Po zjedzeniu obiadu zwróciłam się do cioci:
-Kurczę, nawet nie zdawałam sobie sprawy, z tego, że jestem taka głodna.
-Ja też –dodała Oliwia.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Kolejny rozdział dodam jak będzie 1000 wyświetleń i 10 komentarzy pod rozdziałem 2
Pozdrawiam :)